Las esquiras com simbolica sociau, objèctes de çò sensible.
« Esquirar » un tropèth abans l’amontanhatge qu'ei un moment hòrt important. Aqueth mot occitan que designa lo moment quan l’aulhèr estaca au còth de las bèstias las esquiras.
Que s’i tròban esquiras dens mantuns país deu monde dab fòrmas a matièras divèrsas. Uas que son utilizadas peu pastoralisme e d’autas que serveishen tà d’autes usatges.
La mesa au son d'ua esquira qu'ei l'etapa qui acaba lo procèssus de fabricacion. L'obrèr que hè en martelar l’esquira sus ua bigòrna dincà que s’audeishi un son d’ua ampla resonància acostica.
Un còp sortits deu horn, los obrèrs qu’arreviran los pans d'argèla incandescents sus ua grasilha dab ua pica entà har sortir lo tròp de laton.
Las esquiras que son retalhadas en placas de tòlas d'acèr a l’estat brut.
En França e sustot en Bearn, qu'existeishen diferentas tecnicas entà har esquiras. En Bearn que mentaveram duas faiçons de las fabricar.
Lo son de las esquiras hè que l’aulhèr pòt localizar lo tropèth en tot saber çò que hè : s’ei a pèisher o a’s desplaçar lentament o rapidament.
Lo pastoralisme qu’ei un mòde d’espleitacion agricòla fondat sus l’eslhevatge extensiu. Qu’arregropa l’ensemble de las activitats d’eslhevatge. Pastoralisme que vien deu mot latin « Pastoralis » derivat deu mot « Pastor ».
Las esquiras qu’existeishen en dehòra de l'activitat pastorau, particularament las qui produseishen sons poderós com los trucs, los trucons, las topias o los metaus. Dens los Pirenèus, las esquiras que son associadas aus rituaus e aus personatges deu periòde de Carnaval.
Las esquiras n’an pas totas la medisha tonalitat en foncion de la fòrma, de la talha, deu mòde de fabricacion e deu tipe de batalh.